Chwarel William Williams

William Williams o’r Tŷ Mawr yn Llandygái

William Williams o’r Tŷ Mawr yn Llandygái, y gŵr gwybodus ac amryddawn y mae Dafydd Glyn Jones wedi ysgrifennu cofiant mor ardderchog yn clodfori ei gyfraniad a’i fywyd, oedd rheolwr chwarel lechi Cae Braich y Cafn. Hon oedd y chwarel, ar odre Y Fronllwyd ym mhlwyf Llandygái a drawsnewidiodd ardal dawel, wledig Dyffryn Ogwen yn un o fwrlwm gwyllt y Chwyldro Diwydiannol. Hon oedd y chwarel hefyd a roddodd gychwyn hael i  lwyddiant ariannol teulu’r Penrhyn yn ystod oes aur y diwydiant llechi yn y bedwaredd ganrif ar bymtheg. Yn 1782 prynodd Richard Pennant brydlesau wyth deg o gloddwyr ar ffridd Cae Braich y Cafn gan sefydlu yno un chwarel wnaeth uno’r cloddfeydd afreolus a oedd ar safle’r comin cyn hynny. A William Williams, fel is-reolwr ymarferol y stad a dderbyniodd gan Richard Pennant y swydd o ddatblygu’r chwarel.

Cynllun W. Jones, Bangor o Chwarel y Penrhyn yn 1793 – atodiad yn Chwareli a Chwarelwyr, W. J. Parry 1897.

Tybed sut chwarel oedd Cae Braich y Cafn pan fabwysiadwyd hi gan William Williams yn 1782? Ceir cipdrem ar gyflwr y gwaith mewn adroddiad, â chynllun i’w ganlyn, a gyflwynwyd i’r Arglwydd Penrhyn ym mis Mehefin 1793 gan W(illiam?) Jones o Fangor.  Yr oedd y chwarel wedi’i rhannu yn saith adran a’i datblygiad yn dilyn nifer o dyllau yn y brig llechi ar echel o’r dwyrain i’r gorllewin. Rhestrwyd y tyllau yn yr adroddiad ac mae’n amlwg fod rhai ohonynt eisoes yn hen ac eraill megis ar gychwyn.  Twll Hen Nantwich, ar drothwy de-ddwyrain y gwaith, oedd canolbwynt y chwarel gyntaf, tra bo twll Nantwich Newydd yn y broses o’i ail ddatblygu o hen gloddfa gynharach. Yr oedd y ddau dwll, Dwndwr Uchaf a Dwndwr Isaf, yn gloddfeydd newydd yn gweithio hyd at ben eithaf y gorllewin o’r wythïen lechi, ac yn amlwg i’w datblygu gyda gofal. Yr oedd twll Dwndwr Uchaf eisoes wedi torri drwy wal warcheidiol y mynydd ac yn rhybudd y byddai’r chwarel yn sicr yn y dyfodol o ymestyn ymhellach i gyfeiriad y gorllewin. Yn olaf, megis ar gychwyn eu gweithio yr oedd pyllau arbrofol Chwarel y Pwll i’r de a Phwll yr Aur i’r gogledd. Ar derfyn y gogledd o’r gwaith gwelir fod y tomennydd rwbel wedi’u trefnu i agor i’r tir agored fel na fyddent yn tagu datblygiad pellach yn y tyllau.

Mewn chwarel a oedd megis ar ei chychwyn yr oedd gofyn goresgyn nifer o rwystrau. Yn dra phwysig nodwyd ar y cynllun drywydd y graig folcanig a oedd yn brigo drwy’r chwarel ar ffurf croes. Mae’n amlwg fod presenoldeb y graig galed hon eisoes yn creu rhwystr i ddatblygiad y gwaith ac yr oedd, ymhen amser, i amlygu ei hun ym mhinacl talsyth, caled y Talcen Mawr nas chwalwyd hyd at gyfnod diweddarach yn hanes y chwarel. Rhwystr arall oedd fod dŵr yn cronni wrth i’r pyllau gael eu dyfnhau. Nodir, er enghraifft, fod angen rhyddhau dŵr o waelod twll Hen Nantwich, ac yn y cynllun fe welir fod dwy ffos yn arwain allan o’r twll gydag olwyn ddŵr yn gyrru’r peirianwaith i sychu’r safle. Yn gysylltiedig â’r holl byllau yr oedd 69 o fargeinion wedi’u gosod a’u hansawdd yn amlwg yn amrywio o’r gwael, i’r derbyniol a’r penigamp yn ôl y manylion a gyflwynwyd gan William Jones. Wedi’u gwasgaru drwy’r chwarel, ond heb gynllun arbennig i’w dosbarthiad, gwelir y waliau ar gyfer trin y cerrig ond ni roddir sylw pellach i’w nodweddion yn yr adroddiad. Mae’n agos i 30 o’r waliau wedi’u nodi yn y cynllun. Yn 1793 wynebai nifer dda o’r bargeinion broblemau ymarferol anodd cyn y byddent yn gynhyrchiol. Y broblem bennaf oedd torri pen rhydd yn y fargen i gyrraedd at graig dda, ac mewn rhai bargeinion yr oedd rwbel o gyfnod cynharach neu, yn fwy arbennig yn Nhwll Dwndwr Uchaf, gysylltiad â’r trawst folcanig, yn creu rhwystrau ychwanegol. Mewn rhai bargeinion yr oedd yn angenrheidiol dyfnhau’r twll er mwyn dadorchuddio’r lechfaen islaw, ac yn ddiddorol iawn nodir mai deuddeg ceiniog y dydd oedd y tâl am glirio’r brig yn Nantwich Newydd. Nodir enwau deiliaid pob un o’r bargeinion. Er bod rhai enwau yn cyfateb i rai o gloddwyr cyntaf y chwarel, megis John Edmwnd neu Gruffydd Jones, Tŷ Hen, ni ellir bod yn sicr faint o’r cloddwyr gwreiddiol cyn 1782 a oedd yn dal yn gweithio yn chwarel William Williams yn 1793.

Chwarel y Penrhyn yn 1808 – engrafiad S Rawle o lun gan J. Dixon, Casgliad Tirlun Cymru. Trwy ganiatâd Llyfrgell Genedlaethol Cymru, Aberystwyth.

Mae darlun Rawle o’r chwarel yn 1808 yn un eithriadol ddiddorol oherwydd nid yn unig mae’n portreadu cyflwr y gwaith ond hefyd mae’n darlunio amrywiol ddyletswyddau’r gweithlu. Felly, math o bortread cyfansawdd o’r chwarel a gyflwynir yn hytrach nag un o olygfa benodol. Fel y byddai disgwyl, lleolir y llun yn y twll ac amlygir ei ddyfnder drwy leoli rhai o’r dynion yn sefyll ar ei ymyl fel pe baent yn hofran yn yr entrychion. Ar ochr dde’r llun ymddengys bod dau lwyfan wedi’u creu, un uwchben y llall. Ym mlaendir y llun dangosir rhan o reilffordd amrwd ei ffurf sy’n ymddangos fel pe bai wedi’i saernïo o bren. Er ei symled, hwn oedd cyfrwng cysylltu’r ddwy bonc, fel y dengys y ddau ddyn, rybelwyr bur debyg, sy’n gofalu am y wagenni ar y rheiliau.  Y rhyfeddod yw mai dynion sy’n tynnu a gwthio’r wagenni ac nid ceffylau. Portreadir y gweithlu wrth eu gwahanol ddyletswyddau. Yn y cefndir mae dau yn pileru yn y fargen; creigwyr yn sefyll ar sgaffold ac eraill yn hongian o raff yn tyllu ar gyfer chwythu’r graig; un dyn yn glanhau am i lawr o ben y clogwyn. Yn y blaendir, ar y chwith, mae dyn yn gofalu am ddau gawg a allasai gynnwys pylor du neu ffrwydron; ychydig i’r dde mae pentwr taclus o lechi toi ond ni welir yr holltwr na’r naddwr a’u cynhyrchodd. Yng nghanol y llun, ond yn y cefndir, mae dyn yn gweithio ym môn y graig a chanddo beiriant ar ddwy droed wrth ei ymyl. Tybed ai hwn oedd y sgriw a ddyfeisiwyd gan James Greenfield i chwalu’r graig yn blygiau mawr yn ôl cyfeiriad Hugh Derfel Hughes? A phwy tybed sy’n sefyll yn y blaendir i’r dde yn fintai bwysig mewn ymgom ddofn? Tybed ai Richard Pennant a Benjamin Wyatt yw’r ddau mewn dillad parchus a hetiau uchel ar bwys eu ffyn, yn trafod gyda William Williams a’i olynydd James Greenfield? Go brin efallai, er mae’n amlwg fod pwnc y drafodaeth yn ddigon pwysig i’w chofnodi ar ddalen enfawr gan y gŵr olaf sy’n sefyll yn barchus ar ymyl y criw. Er tybed, tybed, mai ef yw’r artist Rawle sydd yn y broses o ddarlunio’r holl lun? Boed hynny fel y bo, yr hyn sy’n sicr yw fod y chwarel dan reolaeth William Williams yn fenter lwyddiannus iawn er symled y dulliau o’i gweithredu. Pan brynodd Richard Pennant brydlesau yr wyth deg o gloddwyr ar ffridd Cae Braich y Cafn yn 1782 ei incwm blynyddol oedd £80, sef gwerth y prydlesau. Yn 1808, blwyddyn marwolaeth y perchennog, yr oedd ei incwm blynyddol o’r chwarel yn £7,000. Roedd y gweithlu wedi cynyddu o 80 dyn i 600 o ddynion ac roedd y cynnyrch blynyddol wedi chwyddo o tua 1,000 tunnell i 20,000 tunnell. Ac i William Williams y mae’r clod am y llwyddiant hwn.

Ffynonellau  

XXVII – Cyfeiriadau at y plan o chwarel lechi y Gwir Anrhydeddus Arglwydd Penrhyn, Mehefin 1793.   Atodiad yn W. J. Parry. 1897. Chwareli a Chwarelwyr. Caernarfon, tud. 253-255 yn cynnwys cynllun.

Advertisements

Ffordd y Lord

---

Ffordd y Lord uwchlaw Blaen y Nant yn Nant Ffrancon

Benjamin Wyatt, gŵr o Swydd Stafford yn wreiddiol, oedd prif asiant Stad y Penrhyn o 1786 hyd ei farwolaeth yn 1818. Ef a osododd y sylfeini angenrheidiol ar gyfer datblygiad chwarel Cae Braich y Cafn i’w feistr Richard Pennant, Arglwydd cyntaf Stad y Penrhyn, a thrwy hynny drawsnewid economi holl ardal Dyffryn Ogwen. Cyn cyfnod Wyatt y dull o gario llechi o’r chwarel oedd mewn pynnau ar gefn ceffyl, gan ddilyn llwybr cul heibio i Fryn Meurig a Thanysgrafell, dros Benygroes a Phennau Bronydd, i Benlan a Llandygái ac yna ymlaen drwy Bont Marchogion i Aber Cegin ac yno lwytho’r llechi i longau ar y traeth. Cafodd Pennant brydles ar angorfa yn Aber Cegin gan Esgob Bangor yn 1786 a thasg gyntaf Wyatt oedd troi’r llwybr o’r chwarel i Aber Cegin yn ffordd gymwys.

 

Ffordd y Lord yn Nyffryn Ogwen, drwy ganiatâd David A Jenkins, Allt St Anns, Bethesda.

Cynlluniodd Wyatt ‘Ffordd y Lord’ i ddilyn ymyl orllewinol afon Ogwen i Goed y Parc. Cwblhawyd y rhan o’r Chwarel i Bont Coetmor erbyn 1784, ei hymestyn i Landygái drwy Dinas erbyn 1786 a chyrraedd Aber Cegin yn 1788. Y cam nesaf oedd ymestyn y ffordd o Goed y Parc i Lyn Ogwen i ddilyn ochr orllewinol Nant Ffrancon i osgoi talcen enbyd y Benglog a ddisgrifiwyd gan Thomas Pennant fel un o’r mannau peryclaf i deithwyr yng Nghymru. Meddai y teithiwr Evans yn 1812: ‘Under the auspices of the public-spirited nobleman, the late Lord Penrhyn, a grand road has been cut through the immense range of lofty mountains dominated Snowdonia.   A rhoddwyd clod  arbennig gan Bingley yn 1804 – to the liberality and public spirit of Lord Penrhyn … the public are indebted  ….  the road was made a few years ago at his Lordship’s own expense’.

Ffordd y Lord yn Nant Ffrancon, drwy ganiatâd David A Jenkins, Allt St Anns, Bethesda

Erbyn 1798 yr oedd y ffordd wedi ei hymestyn i Gapel Curig ac yno adeiladodd Pennant westy gwych i dderbyn ymwelwyr i Eryri. Heddiw y gwesty hwn yw Canolfan Plas y Brenin.  Nid masnach y chwarel felly oedd yr unig fwriad gan Pennant o adeiladu’r ffordd ond yr oedd hefyd am ei defnyddio fel atynfa i groesawu ymwelwyr i  Eryri, un o’r cynlluniau twristaidd cyntaf o’i fath  yn yr ardal bid sicr.

Plas y Brenin yng Nghapel Curig yn 1840. Casgliad Tirlun Cymru – Snowdon from Capel Curig, Louis Haghe. Trwy ganiatâd Llyfrgell Genedlaethol Cymru, Aberystwyth

Derbyniodd y ffordd a’r gwesty gymeradwyaeth enfawr gan deithwyr y cyfnod fel y datgelir yn y cyfeiriad  hwn gan Bingley unwaith yn rhagor – ‘Lord Penrhyn has erected …a small but very comfortable inn…Those tourists, who, like myself have visited this Vale a few years ago, when the only place of accomodation was a mean pot house… and who shall now visit it with the present accomodations will be able with some justice to appreciate the spirited conduct, and truly patriotic excertions of the noble proprietor, who has not only constructed for them an inn, but who was the first to make this part of the Country passable in carriages’. Ac yna y gymeradwyaeth eithriadol i’r gwesty gan Bingley unwaith eto  ‘Few even in England will surpass in comfort, cleanliness and civility’. Yr oedd cyfnod adeiladu rhan olaf y ffordd yn cydredeg â’r rhyfel rhwng Prydain a Ffrainc a arweiniodd at ddirwasgiad yn y farchnad lechi. Yn gyfrwys iawn defnyddiodd Pennant chwarelwyr di-waith i adeiladu rhannau helaeth o’r ffordd yn Nant Ffrancon.

 

 

Yn y rhan rhwng y Felin Fawr a Thai Newyddion yn Nant Ffrancon claddwyd llwybr y ffordd gan domennydd rwbel chwarel y Penrhyn ond oddi yno i Gapel Curig mae llwybr gwreiddiol Ffordd y Lord wedi’i diogelu fwy neu lai, ac yn Nant Ffrancon mae’n brif fynedfa i ffermydd Maes Caradog, Pentre a  Blaen y Nant.

Ffordd y Lord yn y Benglog

Dywedir yn aml fod Ffordd y Lord yn Nant Ffrancon hefyd yn ‘Ffordd Rufeinig’, ond mae’n bur anhebygol fod hyn yn gywir er bod un awdur ar ffyrdd Rhufeinig gogledd Cymru yn dadlau o blaid ei chynnwys yn y categori hwn. Er hynny, mae’r ymchwil diweddaraf yn barnu nad oes digon o dystiolaeth  i  gadarnhau fod cynseiliau Rhufeinig i Ffordd y Lord .

 

 

Ffynonellau

William Bingley 1804. North Wales: including its Scenery, Antiquities and Customs (1st edition).

William Bingley 1839. North Wales: including its Scenery, Antiquities and Customs (3rd edition)

J.Evans 1812 North Wales – The Beauties of England and Wales, Vol 14, London.

David Hopewell. 2013. Roman Roads in North West Wales. Ymddiriedolaeth Archaeolegol Gwynedd, Bangor.

Edmund Waddelove  1999. The Roman Roads of North Wales; Recent Discoveries. Cyhoeddiad Preifat.

Stryd y Gynffon

Ffordd Tanrhiw – Cerdyn post o ddauddegau’r 19g gyda manylion perthnasol gan fforddolyn caredig.  Delwedd o archif cardiau post Dyffryn Ogwen drwy garedigrwydd a chaniatâd Alaw Jones, Parc Moch, Bethesda.

Mae Rhes Tanrhiw yn deras hardd o dai deulawr a adeiladwyd mewn dwy ran yn 1902. Defnyddiwyd cerrig nadd i adeiladu’r rhannau isaf tra oedd y rhannau uchaf o dan orchudd o lechi yn nhraddodiad gorau pensaernïaeth tai Stad y Penrhyn. Cyfeirir at y teras ar dafod leferydd, fel ‘Stryd y Gynffon’ neu ‘Tell Tale Terrace’, oherwydd adeiladwyd y tai ar gyfer lletya teuluoedd chwarelwyr a fynnodd weithio yn ystod Streic Fawr y Penrhyn rhwng 1900 ac 1903. Adeiladwyd nifer o dai ychwanegol yn Nhregarth a chafwyd datblygiadau tebyg, ond llai eu maint, yn Hendyrpeg a Chilgeraint. Cost yr deiladu yn Nhregarth oedd £5,000.

Gallasai’r Arglwydd Penrhyn osod y tai hyn drwy ddibyniaeth lwyr gweithwyr a oedd yn deyrngar iddo. Yr oedd llawer yn ymgeisio am y tai, yn arbennig y rhai a oedd yn cael eu herlid gan eu cymdogion mewn rhannau eraill o’r ardal. Symudodd nifer o weithwyr o Fethesda i fyw i’r tai newydd. Ymgynghorai’r Arglwydd Penrhyn â R.C. Trench, gweinyddwr y stad, ac  Emilius Young, rheolwr y chwarel, yn y dasg anodd o ddewis tenantiaid a oedd yn deyrngar i’r Arglwydd, a defnyddient adroddiadau manwl am ymddygiad pob ymgeisydd. Er enghraifft, yn Ionawr 1903 yr oedd tri chais am denantiaeth tŷ ym Mraichmelyn. Roedd un gan ŵr a oedd yn byw mewn ystafell ddosbarth yn Ysgol Tyn Tŵr ac a oedd wedi gweithio’n ffyddlon er 1901 fel saer maen; yr ail gan ŵr ieuanc afreolus a chwaraeodd ran flaenllaw mewn gwrthdystiadau ac a ddirwywyd yn dilyn gwrthdystiad yn 1900, a’r trydydd gan ffitar 30 oed a oedd angen tŷ ger y chwarel oherwydd gofynion ei waith, ac er iddo weithio yn chwarel Pantdreiniog yn ystod streic 1896/7 ystyrid ef yn weithiwr da er gwaethaf ei hoffter o’r ddiod. Nid nad oedd cywirdeb bob amser yn y manylion a gesglid, megis mewn achos  a ddigwyddodd ym mis Awst 1901 pan dderbyniodd mab Henry Jones, dirprwy lywydd Pwyllgor y Streic, denantiaeth un o dai y Penrhyn yn Nhregarth. Meddai Young wrth adrodd i Penrhyn – ‘must admit a mistake made with reference to Henry Jones’ son …exceedingly sorry any correction should be necessary’.

Problem fawr y dewiswyr oedd gosod tai yn Nhregarth a Mynydd Llandygái lle’r oedd streicwyr yn byw, ac yn arbennig felly mewn amgylchiadau pan oedd amodau’r prydlesau’n trosglwyddo yn ôl i berchnogaeth y Penrhyn. Yr oedd achosion anodd i’w datrys. Yn Llwybr Main ar farwolaeth gwraig oedrannus gwnaethpwyd cais i adnewyddu’r denantiaeth gan ei mab, sef W. H. Williams, is lywydd pwyllgor y streic. Adeiladwyd y tŷ gan ei dad ac yr oedd yntau wedi gwario hyd at £65 yn gwella’r cartref. Derbyniwyd y denantiaeth yn yr achos hwn ond mae’n debyg fod y trafodaethau’n danbaid ar brydiau yn y drafodaeth ynghylch a ddylid di-gartrefu tenantiaid. Gellir mesur maint y broblem yn Llwybr Main pan mai dim ond tri thŷ yn 1901 oedd ym meddiant chwarelwyr a oedd yn mynnu gweithio a gweddill y 26 tŷ yn nhenantiaeth streicwyr. Hwn oedd un o’r cyfnodau mwyaf cythryblus yn hanes Dyffryn Ogwen pan ddrylliwyd pob egwyddor a oedd yn angor i gymdeithas gymodlon. Mae Rhes Tanrhiw yn cynrychioli hawl pobol i fyw mewn heddwch a chytgord, ond ni ellid cyflawni hynny gan fod seiliau’r gymdeithas yn gaeth i ofynion teyrn a reolai’r gwaith yn ogystal â marchnad dai yr ardal.

Ffynonellau

R Merfyn Jones. 1981.  The North Wales Quarrymen 1874- 1922. Caerdydd

Jean Lindsay   1987. The Great Strike : A History of the Penrhyn Quarry Dispute of 1900-1903. Newton Abbot.

Tai’r Mynydd

Y mae gan Tai’r Mynydd arwyddocâd arbennig yn hanes cymdeithasol Dyffryn Ogwen. Yn dra anffodus er hynny, dinistriwyd adfeilion y tai ar y safle hwn mewn gweithred gwbl ddianghenraid gan berchennog nad oedd yn sylweddoli pwysigrwydd hanesyddol y safle.  Y tai oedd un o’r enghreifftiau cynharaf yn Nyffryn Ogwen o’r hyn y cyfeirir ato fel pensaernïaeth nawddogol gan berchennog gwreiddiol stad y Penrhyn,  Richard Pennant, Arglwydd cyntaf y Penrhyn.

Fel  perchennog chwarel Cae Braich y Cafn, a oedd yn datblygu’n gyflym  nepell i’r de o safle Tai’r Mynydd, mae’n siŵr y byddai Pennant wedi bod yn ymwybodol  o brinder tai i gartrefu ei weithlu mewn ardal a oedd mor wledig â Dyffryn Ogwen. Wrth deithio yn yr ardal yn 1804 meddai  Bingley –‘in different parts around are scattered  the whitwashe cottages of the workmen, built from the designs of Mr Wyatt’, a rhwng 1790 ac 1800 cofnodir fod Pennant wedi  adeiladu deugain o dai a oedd yn cynnwys chwedeg tri o anheddau byw.  Mantais fawr yr arglwydd oedd fod ganddo’r cyfalaf i adeiladu tai a’i fod hefyd yn berchen ar rannau helaeth o dir yr ardal. Yn 1798 adeiladodd res o wyth tŷ ar glwt agored o’r comin ym Mynydd Llandygái. Adnabyddid y safle fel Tai’r Mynydd ac mae’r enw wedi goroesi yn enw’r  ffordd sy’n arwain at y lleoliad sydd wedi ei leoli rhwng Hirdir a’r Gefnan.  Terfynir y ffordd gan domennydd  presennol chwarel y Penrhyn ac o’r bron na thraflyncwyd  yr holl safle gan eu hymlediad bygythiol.  Mae’n bur debyg mai cynllunydd y tai oedd Benjamin Wyatt, prif asiant Stad y Penrhyn yn y cyfnod. Datblygiad gwerinol iawn fyddai hwn mae’n siŵr o’i gymharu â chynlluniau cyfoesol, mwy mawreddog Wyatt yn Ogwen Banc a Phenisa’r Nant ar gyfer  Anna Susannah,  gwraig Richard Pennant.

Cynlluniwyd Tai’r Mynydd ar gyfer chwarelwyr cyffredin ac o’r herwydd yr oedd cynllun rheolaidd a chyson yr holl safle yn unigryw o safbwynt eu gosodiad pensaernïol. Roedd y cysyniad hefyd o dai ar gyfer y gweithwyr  hefyd yn un newydd a phwysig yn hanes yr ardal. Adeiladwyd y tai yn rhes gyflawn o fythynnod un llawr syml, i gynnwys dwy ystafell a chroglofft uwchlaw. Adeiladwyd y rhes gyda cherrig bras ac roedd arnynt doeau o lechi. Roedd safon yr adeiladwaith  felly yn uwch na’r anheddau gwael a geid yn rhannau helaethaf  Cymru yn y cyfnod, gan gynnwys Dyffryn Ogwen.  Nodwedd

Cynllun Tai’r Mynydd yn 1889. Map OS 1889.

arbennig y tai oedd bod stribed hir a chul o dir o flaen bob uned gan gyflawni  undod rheolaidd i’r holl gynllun. Mesurai stribed yr ardd hiraf ychydig dros 55 metr o hyd wrth ddeg metr o led yn fras  (18 x 3 llath).  Mae cynllun rheolaidd yr holl safle yn dra gwahanol i gynlluniau bythynnod cyfredol a oedd gerllaw’r datblygiad. Mae’n wir fod gwahaniaeth sylfaenol  rhwng  gosodiad rheolaidd rhes o dai unffurf a bythynnod unigol , megis y rhai a safai yn gymharol agos at Dai’r Mynydd yn Braich, Talgae a Thregarth.  Roedd clwt o dir afreolaidd ei gynllun ger y bythynnod hyn a fyddai’n llai nag acer ei faint. Cymharer, er enghraifft,  gynllun rhif 62 yn Nhregarth oedd a dau lain perthynol yn mesur ychydig yn fwy nag un acer o faint, gydag un o’r unedau unigol rheolaidd ei gynllun yn Nhai’r Mynydd.

Bythynnod Tregarth yn 1768 – rhan o Arolwg Richard Pennant o stad y Penrhyn – Drwy garedigrwydd a chaniatâd Archifau a Chasgliadau Arbennig Prifysgol Bangor – Archif Penrhyn ychwanegol 2944

Mae’n ddiddorol sylwi mai yn Arolwg stad y Penrhyn yn 1768 cyfeirir at y clytiau bychan sy’n gysylltiedig â’r bythynnod fel ‘gardd’ a dyna yn ogystal  oedd swyddogaeth y lleiniau hir gul yn Nhai’r Mynydd.

Sut felly y cyrhaeddodd yr aderyn brith hwn i ganol y brain ar lethrau Mynydd Llandygái? Mae’n bur debyg y dylid chwilio am gynsail i gynllun Wyatt o gyfeiriad y tu allan i Dyffryn Ogwen.  Ac y mae dau ddewis posibl,  y naill fel y llall heb ffeithiau i’w cadarnhau. Yn gyntaf gallasai Wyatt fod yn gyfarwydd â chynlluniau y ‘burgages’, sef gerddi y dinasyddion ym mwrdesdrefi  concwest Edward y cyntaf yng Nghymru.  Yng Nghaernarfon  ac yng Nghricieth mesurai’r gerddi rheolaidd hyn ychydig llai nag wyth llath mewn hyd wrth bump llath mewn lled tra bo gerddi Biwmares yn wyth llath wrth oddeutu tair llath. Mae’n annhebygol, er nad yn amhosibl, y gwyddai Wyatt am y gerddi hyn, ond mae eu maint a’u lled afreolaidd yn debygol o fynd yn erbyn eu derbyn fel y llinyn mesur cywir.

Stad Coates yn Jamaica 1775. Archifau a Chasgliadau Arbennig Prifysgol Bangor – Mapiau Penrhyn S 2788, drwy garedigrwydd a chaniatâd. Plan of Coate’s Estate in the parish of Clarendon, Jamaica, the property of John Pennant Esq, surveyed by Rome and Burton at thr request of John Shirkle Esq, 1775 – scale 1 inch to 10 chains.

Yr ail ddewis fyddai edrych tuag at stadau siwgr teulu’r Penrhyn yn Jamaica. Yn y stadau hyn yr oedd y caethweision wedi’u lletya mewn tai unigol gyda’r hawl i ddefnyddio gardd ar gyfer plannu llysiau.  Er mae’n debyg nad ymwelodd Pennant yn bersonol â Jamaica yr oedd yn gyfarwydd â gweld cynlluniau map o’i eiddo yno, ac fel perchennog ystyrir ei fod yn ddylanwadol iawn yn cyfarwyddo  gofalaeth ei ystadau. Dywedir ei fod hefyd yn dra ymwybodol  o anghenion sylfaenol ei gaethweision o ran llety, bwyd a iechyd cymharol dda. Wedi’r cyfan, roedd pob caethwas yn fuddsoddiad ariannol i’w warchod. Yn Jamaica, yn ôl y sôn, ar derfyn pob blwyddyn derbyniai pob caethwas  ddogn o rym fel math o ‘dal’ bonws am ei lafur di dal. Gallasai’r caethwas hirben werthu ei ddogn i eraill, a chyda  caniatâd y perchennog, ddefnyddio’r arian i brynu rhandir ychwanegol gan roddi iddo elfen o hunangynhaliaeth yn ei ymdrechion i gynnal ei deulu, ond heb eto ei alluogi i ennill ei ryddid. Mae nifer o fapiau  o blanhigfeydd John Pennant, tad Richard, yn dyddio o gyfnod 1770-75 yn Jamaica. Mae un cynllun penodol  o Stad Coate’s ym mhlwyf Clarendon yn dangos yn eglur raniadau tir y stad, ac mae rhanbarth arbennig wedi’i neilltuo ar gyfer defnydd y caethweision (dynodir â W ar y map). Gwelir fod y rhanbarth hwn  wedi’i rannu yn leiniau hirgul tra bo tai y caethweision mewn rhandir cyfagos (dynodir â X ar y map).

Manylyn o fap Stad Coates uchod yn dangos rhandiroedd y caethweision

Gellir awgrymu mai y math hwn o drefniant gweinyddol o Jamaica oedd y cynsail i gynllun Richard Pennant yn Nhai’r Mynydd yn 1798 ac mai hwn oedd y cynsail o haelioni awdurdodol a ddefnyddiwyd  gan stad y Penrhyn fel  templed ar gyfer adeiladu y Gefnan yn 1843, ac  eto yn 1862 yn natblygiad cynhwysfawr, ond unffurf, cynllun Tan y Bwlch a Llwybr Main. Fel yn Jamaica, felly hefyd ar Fynydd Llandygái, y tenant drwy ei lafur oedd yn gyfrifol am adeiladu’r tŷ a chynnal yr ardd, ac yn Nyffryn Ogwen eu ‘braint’ oedd cael byw yn y tŷ hyd at derfyn y les cyn i’r stad ail berchenogi’r adeilad.  Wrth i Pennant gynllunio Tai’r Mynydd tybed faint o ymwybyddiaeth ddyngarol  Samuel Worthington, ei gyfaill o Grynwr a’i gyd ddiwydiannwr o Lerpwl, a’i dylanwadodd?  Ynteu ai gwell fyddai derbyn mai cymhelliad pennaf y cynllun oedd cyfrannu at hunan-les nawddoglyd Richard Pennant?

Ffynonellau

Gwybodaeth bersonol gan E H Douglas Pennant, Llandygái a thrafodaeth berthnasol gyda Rhian Parry, Porthaethwy.

Judith  Alfrey. 2001.  Rural Building in Nineteenth Century North Wales; the role of the great estates. Archaeologia Cambrensis,,CXLVII (1998), 199-216

A.H. Dodd  1968. A History of Caernarvonshire 1284-1900. Cymdeithas Hanes Sir Gaernarfon. Dinbych

Hugh Derfel Hughes. 1866. Hynafiaethau Llandegai a Llanllechid. Bethesda

Chwarel y Penrhyn 1

Chwarel y Penrhyn yn 1808. Engrafiad S Rawle o lun gan J. Dixon, Casgliad Tirlun Cymru. Trwy ganiatâd Llyfrgell Genedlaethol Cymru, Aberystwyth

 

Ystyrir Chwarel y Penrhyn yn un o’r enghreifftiau gorau o ddiwydiant a ddatblygwyd gan unigolyn a berchnogai’r tir a’r adnodd yn ogystal â’r cyfalaf angenrheidiol i gyflawni’r datblygiad. Y gŵr hwn oedd Richard Pennant (1737? – 1808) a ddaeth yn berchen ar y stad yn 1764 pan briododd ag etifeddes y Penrhyn, Anne Susannah. Fel Aelod Seneddol dros Lerpwl fe wyddai am ofynion y farchnad am lechi ac yr oedd ei gysylltiadau masnachol, a’i gyfoeth, ynghlwm â phlanhigfeydd siwgr yn Jamaica.  Rhwng 1782, pan brynodd brydlesau wyth deg o gloddwyr ar ffridd Cae Braich y Cafn, ac 1808, sef blwyddyn ei farwolaeth, yr oedd yr incwm a dderbyniai o’r chwarel wedi codi o £80 i £7,000. Yn yr un cyfnod cynyddodd y gweithlu o 80 i 600, ac ehangodd y cynnyrch o tua 1,000 tunnell i 20,000 tunnell y flwyddyn.

 

Cynllun W. Jones, Bangor o Chwarel y Penrhyn yn 1793 – atodiad yn Chwareli a Chwarelwyr, W. J. Parry 1897.

Adeiladodd Richard Pennant ffordd newydd yn 1790 i gysylltu’r lanfa yn Abercegin â’r chwarel ac ar ei hyd teithiai 120 o droliau i gludo’r llechi i’w llwytho i longau yr oedd ef yn berchen arnynt yn y cei. Yn 1801 ehangodd y lanfa yn borthladd hwylus i alluogi degau o longau i’w defnyddio ar y tro. Yna, buddsoddodd £5,000 ar ddatblygu tramffordd chwe milltir o hyd i gysylltu gyda’r chwarel, datblygiad nas gwelwyd ei debyg o’r blaen yn chwareli eraill y gymdogaeth. Drwy ddefnyddio’r dramffordd gallai deuddeg dyn ac un ar bymtheg o geffylau gario holl gynnyrch y chwarel i’r cei gan arbed defnyddio’r holl droliau. Sefydlodd holl gyfundrefn y chwarel a hynny er gwaethaf wynebu rhwystrau mawr yn y farchnad a achoswyd gan y rhyfel rhwng Ffrainc a Phrydain a pholisi’r llywodraeth gartref o osod treth ar lechi ar gyfer toi. I gryfhau’r farchnad adeiladodd ffatri i gynhyrchu llechi sgwennu yn y porthladd ac yng Nghoed y Parc sefydlodd felin gerrig i lifio llechfeini mawr yn drawstiau, cistiau a cherrig beddau. Yn 1819 pan fu Anne Susannah farw yr oedd cynnyrch y chwarel yn 24,418 tunnell; gwerth y cynnyrch yn £50,000 ac roedd ganddi weithlu cyflogedig o 800. Chwarel y Penrhyn oedd prif gynhyrchydd llechi Prydain a’r byd.

 

Cynllun Greenfield o Chwarel y Penrhyn yn 1826 – Archifau a Chasgliadau Arbennig Prifysgol Bangor. –Mapiau Penrhyn PFA/6/320. Plan of Penrhyn Slate Quarry plan showing new work in progress, 1826

Gellir priodoli llawer o lwyddiant y cyfnod cynnar i arweiniad dau o reolwyr cyntaf y chwarel. Datblygodd William Williams, o’r Tŷ Mawr yn Llandygái, y chwarel yn gyfres o dyllau dyfnion yn dilyn hollt y gwely llechfaen ar echel o’r dwyrain i’r gorllewin. Ei olynydd yn 1802 oedd James Greenfield, brodor o swydd Sussex, ac ef a gynlluniodd y chwarel yn gyfres o bonciau cymesur yn dringo yn uchel hyd lethr y Fronllwyd, cynllun a efelychwyd yn holl chwareli eraill y fro lle’r oedd yr amodau yn caniatáu. Yr oedd hyblygrwydd y cynllun yn fanteisiol gan fod pob ponc wedi ei chysylltu â chyfres o elltydd, a dengys cynllun cynnar o’r chwarel yn 1822 fod dwy brif allt yn cysylltu’r ponciau ar naill ochr y gwaith.

 

Mantais enfawr chwarel y Penrhyn oedd ei lleoliad rhwng dwy afon – afonydd Ogwen a Chaledffrwd – a’r fantais felly o ddefnyddio eu dyfroedd fel adnodd, cyfleuster nad oedd at ofyn hwylus chwareli plwyf Llanllechid heb gynlluniau costus a thrafferthus. Mor gynnar ag 1793, yn ystod cyfnod William Williams, dengys cynllun y chwarel ddwy olwyn ddŵr yn gweithio offer i sychu tyllau’r Hen Chwarel a Chwarel Nantwich gan arllwys y dŵr i ffosydd pwrpasol. Yn fuan wedyn wrth i’r gloddfa ehangu i gynnwys un twll dwfn daeth yn amlwg fod rhaid datblygu cynllun cynhwysfawr i waredu’r holl ddŵr wyneb a gasglai yn naturiol trwy ddefnyddio peiriannau er mwyn iddo beidio â chrynhoi yng ngwaelod y twll. I gyflawni’r gofyn agorwyd traen tanddaearol yn 1847 o’r chwarel at lan Afon Ogwen yn llyn Tsieini ger Tanysgrafell gryn filltir a hanner i ffwrdd o’i tharddle. Dyma ffos sydd yn un o ryfeddodau cudd Dyffryn Ogwen hyd heddiw. Yn ogystal, defnyddid dŵr o’r ffos i greu ynni yn y chwarel drwy gysylltiad o Afon Ogwen ym Mhont Ogwen. Yn yr un modd defnyddid dŵr o Afon Galedffrwd i weithio peiriannau’r Felin Fawr yng Nghoed y Parc drwy gyfrwng dwy olwyn ddŵr, un yn gyrru peirianwaith y felin gerrig a’r gweithdai, a’r llall yn gwasanaethu megin y ffowndri. I gryfhau’r cyflenwad adeiladwyd cronfa arbennig, Llyn y Mynydd, yng Ngwaun Cefnau uwchlaw Tan y Bwlch ym Mynydd Llandygái, ac ail gronfa lai yng Nghoed y Parc i reoli’r cyflenwad. Yn y Felin Fawr ailgyfeiriwyd gwely’r afon i ddanfon y llif, a dŵr gwastraff y peiriannau, yn gyfleus o dan y safle a heibio’r Felin Isaf i lifo’n ddirwystr i Afon Ogwen. Yn y chwarel, wrth i’r twll agor yn ddyfnach roedd angen dull effeithiol i gyrraedd at y gwahanol bonciau lle byddai gelltydd yn anymarferol, defnyddiwyd dyfais y tanciau dŵr. Yn y ddyfais hon cysylltwyd dwy siafft gyfochrog i bob tanc a chaets di-dalcen yn teithio yn y ddwy a phwysau dŵr yn y caets ar i lawr yn codi’r caets llawn ar i fyny. I weithio’r tanciau, a gyflwynwyd i’r chwarel gyntaf oddeutu 1850, agorwyd ffos bwrpasol i bibellu dŵr o gronfa fechan Llyn Owen y Ddôl a adeiladwyd ar Afon Marchlyn gan gyflenwi hyd at wyth tanc. Ymunai’r dŵr gwastraff ar waelod y siafftiau â’r prif draen y cyfeiriwyd ati yn gynharach.

Chwarel y Penrhyn yn 1850. Lithograff gan Day a’i fab, Casgliad Tirlun Cymru, trwy ganiatâd Llyfrgell Genedlaethol Cymru, Aberystwyth.

Erbyn canol y ganrif yr oedd chwarel y Penrhyn wedi datblygu yn un gloddfa ar gynllun integredig: y twll a’r ponciau ar wyneb y Fronllwyd yn cyflenwi’r deunydd bras, a’r gwaith o hollti a naddu’r clytiau yn digwydd ar wastad eang ponc Red Lion. Yno hefyd y lleolwyd prif swyddfeydd gweinyddol y chwarel. Tu draw, yn gyrten symudol tua’r gorllewin, gogledd a’r dwyrain roedd y tomennydd rwbel, gwastraff y broses o ennill un dunnell o lechi defnyddiol i gan tunnell o wastraff. Erbyn chwedegau’r ganrif yr oedd goror y tomennydd wedi gorchuddio Llyn Meurig a chwalu cymuned Glan Meurig. Yn uno’r holl unedau yr oedd rhwydwaith o reiliau haearn i gynnal trafnidiaeth fewnol y chwarel ac o ganolfan y Felin Fawr, prif ganolfan cynnal a chadw’r gwaith, rhedai’r dramffordd geffylau i gysylltu â phorthladd Porth Penrhyn a marchnadoedd Prydain a’r byd. Erbyn canol y ganrif yr oedd llwyddiant masnachol y chwarel yn ei anterth. Gweithiai oddeutu 2,500 o ddynion yno gan greu elw o £100,000 y flwyddyn i’r perchennog bryd hynny, yr Arglwydd Edward Gordon Douglas Pennant.

Ffynonellau 

Pritchard, D. Dylan. 1942. The Financial Structure of the Slate Industry of North Wales, 1780-1830. Quarry Managers’ Journal, December 1942.

Roberts, T. Theo. 1999. Y Felin Fawr (Chwarel y Penrhyn) – ei hanes a’i rhamant. Dinbych.

Jones, Dafydd Glyn . 1999. Un o Wŷr y Medra. Dinbych.

Hughes, J. Elwyn a Hughes, Bryn. 1979. Chwarel y Penrhyn Ddoe a Heddiw. Caernarfon.

Ffos Coetmor

Mae ffos Coetmor yn tarddu ym mhen uchaf Gwaun Cwys Mai gan godi dŵr o Afon Ffrydlas. O’i tharddiad i’r man lle mae’n llifo i afon Ogwen mae’n mesur oddeutu pedwar cilomedr mewn hyd ac mae’n disgyn tua 280 metr mewn graddiant.

Y maen hirfain sy’n nodi rhaniad y dŵr yn Afon Ffrydlas a tharddiad Ffos Coetmor. Daw’r llun drwy ganiatâd o archif lluniau y diweddar Ifor Williams, Coetmor 

Nodir man ei tharddiad yn Afon Ffrydlas gan faen hirfain sy’n sefyll ar raniad y dŵr. Oddi yno mae’r ffos yn crymanu i gyfeiriad Bwlch Molchi cyn gwyro eto i ddilyn godre Moel Faban a disgyn i wastatir ysgwydd ddwyreiniol Dyffryn Ogwen yn Llidiart y Gweunydd. Yna mae’n llifo ar dir gwastad drwy Hen Barc i gyfeiriad Fferm Coetmor. O Goetmor i ymuno ag afon Ogwen mae ei chwrs yn gymharol fyr ond ar lan yr afon estynnwyd y ffos mewn addasiad diweddarach i lifo’n gyfochrog â’r afon hyd nes cyrraedd melin Coetmor gryn hanner milltir i’r gogledd.

Cwrs Ffos Coetmor o Wauncswysmai hyd at Felin Coetmor ar lan Afon Ogwen. Daw’r cynllun drwy gantiatâd David. A Jenkins, Llys Geraint, Bethesda.

Y cynllun cyntaf o Ffos Coetmor – addasiad David A Jenkins o fap William Earl – Plan of mountain and waste land in Llanllechid parish 1786. Mapiau Penrhyn PFA/6/182 drwy ganiatâd Archifau a Chasgliadau Prifysgol Bangor

 

 

 

Gwelir y cofnod cyntaf am y ffos yn 1786 ar fap o dir comin plwyf Llanllechid. Er hynny, mae’n  perthyn i gyfnod llawer cynharach yn hanes Dyffryn Ogwen, er nid i gyfnod y Rhufeiniaid fel sydd wedi ei nodi ar rai o fapiau’r Arolwg Ordnans. Er nad oes dogfennau i gadarnhau dyddiad ei ffurfio mae’n weddol bendant ei bod yn gysylltiedig â phlasty Canol Oesol Coetmor, sef cartref hen deulu pendefigaidd y gellir olrhain ei dras yn ôl i’r bymthegfed ganrif ac, yn ôl traddodiad, i gyfnod cynharach yn y drydedd ganrif ar ddeg. Nid oedd gan y plasty gyflenwad parhaol o ddŵr yn llifo i’r safle ac, felly, rhaid oedd goresgyn y diffyg drwy lunio ffos, a Ffos Coetmor oedd datrysiad y broblem. Yng Nghoetmor mae’r ffos yn llifo drwy Gae Llyn ac yno gwelir fod ei llwybr wedi ei gysylltu â dau hen gafn a fyddai yn y gorffennol pell wedi cynnal olwynion dŵr at wasanaeth y plasty hynafol. Pan adeiladwyd y Coetmor presennol oddeutu 1870 lluniwyd llyn arbennig ar gyfer y fferm wedi ei leoli i’r dwyrain ar ymyl Lôn Bach Odro.

Gwely ffos gynnar yng Nghae Llyn, Fferm Coetmor. Daw’r llun drwy ganiatâd o archif lluniau y diweddar Ifor Williams, Coetmor

Llyn corddi Fferm Coetmor ger Lôn Bach Odro

Dŵr o’r ffynhonnell hon oedd yn bwydo un olwyn ddŵr a safai wrth dalcen yr ysgubor, ac ynni o’r olwyn hon a oedd yn gyfrifol am droi holl offer y fferm ar gyfer dyletswyddau megis corddi a malu bwyd yr anifeiliaid. Dibynnai llawer o ffermydd Dyffryn Ogwen ar ynni dŵr i gyflawni eu dyletswyddau. Yn ogystal â bwydo fferm Coetmor yr oedd ffos Coetmor yn danfon dŵr i Dyddyn Sabel a Chae Ifan Gymro ac yr oedd nifer o ffosydd eraill yn yr ardal yn cyflawni’r un gofyn i ffermydd eraill. Dim ond olion nifer o’r ffosydd sydd i’w gweld megis creithiau ar y tir bellach. Er enghraifft derbyniai Tan y Foel ddŵr o Ffos Fawr Pantdreiniog a Bryn Owen ddŵr o ddyfroedd chwarel Bryn Hafod y Wern, a derbyniai hen weithdy Pont y Pandy ddŵr o Afon y Llan. Mae’n amlwg fod llawer mwy o’r ffosydd hyn i’w cofnodi yn y dyffryn.

Addasiad David A. Jenkins o gynllun Johnson, 1855 yn dangos yr argae ddŵr yn chwarel Llety’r Adar sy’n derbyn dŵr o Ffos Coetmor, drwy garedigrwydd a chaniatâd Archifau a Chasgliadau Arbennig Prifysgol Bangor, Mapiau Penrhyn PFA/6/173, Volume of maps of Penrhyn Lands, Pandy Bridge to Tŷ’n y Maes

 

Chwaraeodd ynni dŵr ran eithriadol bwysig mewn sefydlu diwydiant cynnar yn Nyffryn Ogwen yn ogystal, ac fel y byddai’r disgwyl roedd lleoliad ger Afon Ogwen yn eithriadol ddefnyddiol. Ar lan yr afon yng Nghae Star y sefydlwyd stad ddiwydiannol gynharaf y dyffryn gyda ffatri wlân, melin gerrig, melin bwyd anifeiliaid, lladd-dy a bragdy ymhlith y cyfleusterau a ddibynnai ar ddŵr yr afon. Cyflenwai’r afon yn ogystal ynni i Chwarel y Penrhyn ac i Chwarel Dôl Goch, i felin Coetmor a’r pandy ym Mhont y Pandy a dŵr i droi y ddwy felin rawn a safai un o bob tu’r afon yn Nhal-y-bont. Yr oedd holl chwareli plwyf Llanllechid, ac eithrio Chwarel Tan y bwlch, hefyd yn ddibynnol ar ynni dŵr i’w gweithio, a threfnwyd ffosydd pwrpasol i’w cyflenwi. Tarddai ffos Coetmor o afon Ffrydlas i gyflenwi dŵr i chwarel Llety’r Adar; tarddai ffos fawr Pantdreiniog, eto o afon Ffrydlas, i gyflenwi chwarel Pantdreiniog, a tharddai ffos o afon bellennig yr Afon Wen yng Nghwm Caseg i chwarel Bryn Hafod y Wern.

Yr hyn sy’n wych yn Nyffryn Ogwen heddiw wrth gwrs yw bod cynllun newydd Ynni Ogwen ar droed i greu ffynhonnell ynni o ddyfroedd Afon Ogwen uwchlaw Ogwen Banc i gynhyrchu nid yn unig drydan ond hefyd er budd cymunedol ac amgylcheddol. Byddai cynllunwyr ffos Coetmor wedi bod yn gefnogol iawn i’r fenter ond yn rhyfeddu mae’n siŵr at gynnyrch y dechnoleg. ‘Trydan? … Beth ydy trydan’?

 

Ffynonellau

J.Ll.W.Williams a D.A.Jenkins.  1993. ‘Dŵr a Llechi ym Mhlwyf Llanllechid, Bethesda- agweddau ar ddatblygiad diwydiant yn Nyffryn Ogwen’. Trafodion  Cymdeithas Hanes Sir Gaernarfon. 54. tt. 29-62.

J.Ll.W. Williams a D.A. Jenkins. 2010. ‘Ffos Coetmor: ffos ddŵr gynharaf Dyffryn Ogwen’. Trafodion Cymdeithas Hanes Sir Gaernarfon, 71, tt. 10-

Tramffordd y Chwarel

Cynllun tramffordd y chwarel o Black’s Guide to Wales, 1853, drwy garedigrwydd a chaniatâd Emyr Roberts, Bryn Derwen Bach

 

Adeiladwyd Ffordd y Lord ddiwedd y ddeunawfed ganrif yn bennaf er hwyluso danfon llechi chwarel Cae Braich y Cafn (chwarel y Penrhyn) i Aber Cegin. Sylweddolwyd yn fuan nad oedd seiliau’r ffordd yn ddigon cadarn i dderbyn traul y cannoedd o geffylau a throliau a’i tramwyai’n flynyddol. Cymhlethwyd y sefyllfa ymhellach yn 1797 pan gododd y Llywodraeth dreth o hyd at £2.5 swllt y chwarter ar geffylau. Nid oedd ryfedd felly fod dyfeisio dulliau rhatach a diogelach o symud nwyddau trwm o le i le yn fater o gryn bwysigrwydd i feistri diwydiant cyfnod cynnar y Chwyldro Diwydiannol. A phwy feddyliai fod Dyffryn Ogwen yn rhan o ‘labordy’ dyfeisgarwch technegau cludiant yn 1800? Y dewis i berchnogion y chwarel oedd adeiladu camlas neu dramffordd i gysylltu deupen y llwybr rhwng y gloddfa a’r porthladd yn Aber Cegin. Y cynllun cwbl chwyldroadol a ddewiswyd oedd adeiladu tramffordd a olygai y gallai un ceffyl dynnu o leiaf chwe wagen yn cludo hyd at dunnell o lechi yr un. O ganlyniad mae’r dramffordd a gynlluniwyd yn un o’r rhai cyntaf o’i bath a ddatblygwyd ym Mhrydain.

Llwybr tramffordd y chwarel yn 1801 drwy garedigrwydd a chaniatâd Owen G. Jones, Erw Las

Mae’n debyg mai Thomas Dadford oedd cyfarwyddwr y prosiect a hynny mewn cydweithrediad â Benjamin Wyatt, prif asiant stad y Penrhyn. Roedd Dadford yn gynllunydd enwog ac yn adeiladydd camlesi cynnar ac yn ddyfeisiwr arbrofol mewn ffyrdd haearn. Adeiladwyd tramffordd gynnar rhwng Aber Cegin a’r Felin Isaf yn Llandygái, ond gorchwyl anos oedd ei hymestyn i gyrraedd chwarel a oedd rai cannoedd o fetrau’n uwch na Llandygái. Mewn ardal o lethrau serth cynlluniwyd y dramffordd i ddilyn llwybr mor wastad â phosibl drwy ddyffryn Afon Ogwen o Goed y Parc i Landygái, ac oddi yno hyd wastadedd Tŷ Newydd at Bont Marchogion i gyrraedd Aber Cegin. Serch hynny yr oedd yn rhaid adeiladu tair gallt i gysylltu’r mannau gwastad, y gyntaf ohonynt yn Tanysgrafell, yr ail gerllaw Dinas a’r drydedd uwchlaw Pont Marchogion. Yr oedd pob gallt yn gweithio drwy ostwng tair wagen lawn i godi tair wagen wag gydag olwyn drwm yn dirwyn y ceblau ac yn rheoli eu gweithrediad. Gallasai hyd at ddeuddeg dyn yn unig reoli gwasanaeth yr holl dramffordd. Roedd safle cychwyn y dramffordd gerllaw Ogwen Banc yn ne-ddwyrain y chwarel ac o’r fan hon yr oedd yn chwe milltir a chwarter o hyd at Aber Cegin.

Rheiliau haearn ar drawstiau llechi a ffurfiai wely’r ffordd ac roedd bwlch o 0.6 metr rhwng y rheiliau. Mewn adroddiad yn 1803 meddai Wyatt wrth ddisgrifio ffurf yr olwyn: ‘The wheel made use of on this rail has a concave rim, so contrived in its form, and the wheels so fixed on their axles, as to move with the greatest facility in the sharpest curves that can be required’ .Yn yr un adroddiad mae’n cyfeirio at addasrwydd rheiliau oedd â wyneb hirgrwn iddynt i gadw’r olwyn yn ei lle yn hytrach na rhai fflat gyda chantel main ar un ochr, ond mae’n ychwanegu y gallasai ymyl finiog y rheilen greu niwed i garnau’r ceffylau. Mae’n bur debyg mai wagenni pren gyda phedair olwyn o haearn bwrw yn eu cynnal a ddefnyddiwyd a phob un ohonynt yn cludo llwyth o hyd at dunnell o lechi. Byddai trafnidiaeth o chwe thrên y dydd yn defnyddio’r dramffordd wedi eu trefnu’n ofalus i oddiweddyd ar y gelltydd rhwng y mannau gwastad. Golygai hyn y gallasai cyfanswm o hyd at 144 tunnell o lechi’r dydd gyrraedd y porthladd. Ceffylau oedd tywyswyr y wagenni, gyda dau neu bedwar yn arwain pob rhediad.

Agorwyd y dramffordd ym mis Mehefin 1801 gyda dau geffyl John Gruffydd Tŷ’n Clwt yn tynnu pedair wagen, ond cymaint oedd llwyddiant y cynllun hyd nes bod un rhediad yn 1866 yn cynnwys 55 wagen a’r llwyth oddeutu can tunnell. Yn 1841 adroddwyd – ‘the saving in power effected was such that…ten horses were found sufficient to conduct a traffic which had, on a common road, required four hundred’. Os llwyddodd y dramffordd yna bu’n gyfrwng i ddifetha bywoliaeth y ffermwyr hynny a ddibynnai ar logi eu ceirt a’u ceffylau i’r chwarel. Bellach gallai deuddeg dyn ac 16 ceffyl gario holl gynnyrch y chwarel i’r cei yn Aber Cegin. Dyma, wrth gwrs, fyddai dymuniad pob diwydiannwr a chyfalafwr gwerth ei halen, sef y gallu i wneud elw ar gorn y gweithiwr cyffredin – yr hyn a elwir yn Saesneg yn ‘progress’!

Ffynonellau

Boyd, J I C. 1985. Narrow Gauge Railways in North Caernarvonshire. Vol. 2. – The Penrhyn Quarry Railways. Oxford

Turner, Susan. 1975. The Padarn and Penrhyn Railways. Newton Abbot.

Wyatt, Benjamin. 1803. Repertory of Arts and Manufactures. 3 (2).

Porticos llechi

Portico Tyn Clawdd

Portico to fflat Stryd Cefnfaes

Portio’r Hen Dŷ ym Mhorth Penrhyn, Bangor

Un o nodweddion pensaernïol amlycaf pentrefi chwarelyddol Gwynedd oedd y portico llechi a warchodai’r drws ffrynt rhag y ddrycin. Erbyn heddiw ysgubodd drycin ail gynllunio nifer helaeth ohonynt o strydoedd pentrefi Dyffryn Ogwen ac ychydig o’r briwsion, megis, sy’n aros i gofnodi hanes eu datblygiad. Ar gyfrif brysiog, ac anghyflawn fe dybiwn, erys pedwar ar hugain portico llechi yn Nyffryn Ogwen: dau ym Mynydd Llandygái; un yn Nhregarth; dau yn Nhyn Lôn ger y Gelli, un ger Hendyrpeg; pump yn Gerlan; dau yn Hen Barc, a’r gweddill ym Methesda. Gellir ychwanegu wyth at y cyfanswm wrth edrych ar hen luniau o dai’r ardal ond nid oroesodd yr un o’r rhain.

Cynllun syml ac unffurf a oedd i’r portico. Byddai iddo ddau dalcen talsyth o bob tu i’r drws a tho crib yn arwain y glaw i’r naill ochr, er bod rhai enghreifftiau llai niferus sydd â tho fflat yn goron iddynt. Cysylltid y darnau llechi yn gadarn â’i gilydd â bolltau haearn. Mae’r talcenni yn blaen a diaddurn ond yn y mwyafrif torrir ar undonedd y cyfanwaith ag addurn syml a leolir yn y canol uwchlaw’r drws. Gall hwn fod yn addurn unigryw fel y pysgodyn ar bortico yn Stryd Cefnfaes neu’r tair saeth ar bortico ym Mynydd Llandygái, ond gall hefyd arwyddo gwaith cwmni seiri meini unigol. Enghraifft o hyn yw’r ffurf tarian fwa â llinell gyfochrog, sy’n nodweddu drws cefn y tŷ cyntaf yn Coetmor Mownt;  dau dŷ yn Stryd Cefnfaes; rhes o bump yn Stryd ‘Rallt, Gerlan; dau dŷ yn Hen Barc a dau fwthyn yn Nhŷ’n Lôn ger y Gelli. Yr un arwyddlun sydd i’w weld ar bortico pedwar tŷ yn Ffordd Carneddi, sy’n awgrymu mai’r un adeiladydd a adeiladodd yr holl res, ac ailadroddir yr arwyddlun ar bortico Haulfre yng Nghilfodan ac yn yr un enghraifft a oroesodd yn Llwybr Main, gan awgrymu fod yr holl dai hyn hefyd yn cyfoesi â Ffordd Carneddi.

Portico Tan y Coed, Bangor

Yn ganolog i hanes y portico llechi mae portico Tan y Coed ym Mangor, y mwyaf ei faint a’r mwyaf gosgeiddig ei ffurf gyda tho fflat uwchben gorchudd syml ar ffurf bwa dros y drws, a’r unig enghraifft y mae dyddiad ei adeiladu wedi ei nodi. Cynlluniwyd Tan y Coed yn 1810 gan Benjamin Wyatt, ysgrifennydd stad y Penrhyn yng nghyfnod Richard Pennant, fel ysbyty gyntaf yr ardal, sef y Caernarfon and Anglesey Local, ac fe fu’n agored tan 1834. Mae’n bur amlwg i ffurf portico gosgeiddig Lime Grove sef cartref Benjamin Wyatt wrth geg afon Cegin ddylanwadu ar gynllun Tan y Coed, er mai mewn bric, gyda dwy golofn ar naill ochr y fynedfa, ac nid mewn llechen y’i hadeiladwyd. Cynllunydd Lime Grove oedd Samuel Wyatt, brawd Benjamin, pensaer enwog yn Llundain a chefnogwr mawr defnyddio llechi pensaernïol o chwarel y Penrhyn yn ei adeiladau, gan wneud hynny mor gynnar â diwedd y ddeunawfed ganrif.

Y Felin Gerrig yng Nghoed y Parc oedd man cychwyn yr holl broses o ffurfio’r portico. Yno, datblygwyd dulliau o lifio a chaboli cerrig melin mawr eu maint, a’r llechi hyn oedd yn sail i wneuthuriad y portico. Dyddiad adeiladu’r felin oedd 1813, er bod lle i gredu fod darpariaeth ar gyfer trin cerrig melin yn dyddio i gyfnod cynharach fel mae tystiolaeth Samuel Wyatt yn ei awgrymu. Yn 1846 cyflwynwyd llifiau crwn a dulliau mwy modern o drin y cerrig melin yng Nghoed y Parc, addasiadau a arweiniodd at hwyluso prosesau masgynhyrchu yn y diwydiant. Wrth ystyried dosbarthiad y portico llechi cyfyd rhai cwestiynau diddorol. Yn gyntaf, a oes modd adnabod nifer o ffurfiau cynnar ymhlith y porticos? Yn ail, a ellir canfod newid yn y broses o lifio’r clytiau llechi yn ffurf orffenedig y portico? Yn olaf, a ellir rhoi trefn ar hanes datblygiad y portico o gofio mai briwsion yn unig sydd bellach yn cynrychioli’r nifer gwreiddiol?

Portico Tyn Clwt

Ymhlith y detholion gellir adnabod grŵp bychan a allai fod ymhlith y rhai cynharaf i’w datblygu. Nodweddir y rhain yn bennaf gan gynllun syml, ond unigryw, a pherthynant i dai unigol yn hytrach nag i res, a hyd y gellir canfod mae’r tŷ a’r portico yn cyfoesi. Ymhlith yr enghreifftiau cynharaf mae portico tafarn Tyn Clwt, sy’n dyddio i gyfnod y Ffordd Dyrpeg yn 1802, ac mae ffurf eithriadol syml portico bwthyn Gwêl Elidir yng Nghilfodan hefyd yn awgrymu ei hynafiaeth.

Portico Bryn Estyn

Rhaid cynnwys portico unigryw Bryn Estyn ym Mynydd Llandygái ymhlith y detholion yn ogystal. Nodweddir y portico hwn gan addurn tri phen saeth yn crogi am i lawr o fwa’r canopi, y saeth ganol yn fawr a’r ddau o bob tu yn llai. Ffurf crwm y bwa yw ei nodwedd bwysicaf er hynny, a gellir ei gymharu â phortico tebyg ei ffurf, ond sydd heb yr addurn, yn yr Hen Dŷ ar y cei ym Mhorth Penrhyn. Tybir fod y ddau dŷ yn dyddio i gyfnod cynnar yn y bedwaredd ganrif ar bymtheg gan fod Bryn Estyn yn un o ffermydd cynharaf Mynydd Llandygái a’r Hen Dŷ yn cyfoesi â chyfnod adeiladu’r porthladd.

 

 

Gellir awgrymu fod portico Tyn Clawdd yn Nhregarth hefyd yn perthyn i’r grŵp cynnar hwn. Mae’n enghraifft eithriadol ddiddorol ar sawl cyfri. Mae i’r portico gynllun syml gyda tho brig yn gapan ar ei ben. Mae wyneb y llechen yn fras a heb ei lathru’n llyfn ac mae ansicrwydd ai nod cyllell ynteu lif gron a welir ar ymyl y talcenni. Dan y brig mae arwyddlun ar ffurf bwa dolennog gyda blaen miniog canol y bwa yn cyfeirio at i fyny, ac er mwyn pwysleisio cyfanwaith y cynllun ysgythrwyd llinell gyfochrog i ddilyn ymyl uchaf y bwa. Mae ffurf gywasgedig y bwa yn awgrymu y gallasai’r patrwm fod yn rhagflaenydd i’r holl arwyddluniau tebyg a berthyn i borticos diweddarach y fro. Addaswyd Tyn Clawdd yn dŷ dau lawr yn gynnar yn y bedwaredd ganrif ar bymtheg ac mae’n bur debyg i’r addasiad gynnwys ychwanegu portico at yr adeilad newydd.

Perthyn dau bortico unigryw arall i’r grŵp cynnar hwn a’r ddau’r drws nesaf i’w gilydd yn Rhes Cefnfaes, Bethesda. Yn dra gwahanol i holl borticos eraill Dyffryn Ogwen nodweddir y ddau gan do fflat fel yn yr enghraifft gynnar yn Nhan y Coed. Yn ychwanegol, mae gan y ddau arwyddlun unigryw uwchlaw’r drws: un ar ffurf pysgodyn, a’r llall yn fwa pigfain tri onglog gyda hicyn bychan lawn mor onglog o bob tu ar gychwyn y bwa. Ystyrir fod y ddau bortico yn enghreifftiau cynnar o’u bath, ond cyfyd cwestiwn diddorol ynghylch eu lleoliad yn Rhes Cefnfaes. A yw’r ddau yn weddillion cyfres a fyddai wedi nodweddu’r stryd gyfan yn hanner cyntaf y bedwaredd ganrif ar bymtheg ynteu a ydynt yn ychwanegiadau diweddarach gan ddau gymydog y drws nesaf i’w gilydd, efallai er mwyn harddu stryd nad oedd portico yn rhan o’i chynllun gwreiddiol?

Portico to fflat Stryd Cefnfaes

Portico to fflat Stryd Cefnfaes

Mae dau bortico arall yn rhes Cefnfaes, ond nid ar y rhan wreiddiol o’r stryd a adeiladwyd ar dir stad Cefnfaes. Yn hytrach, perthynant i ddau dŷ un talcen (semi-detached) a adeiladwyd yn rhan o ddatblygiad diweddarach ar dir stad Penrhyn. Nodweddir y ddau bortico gan doeau crib; cynllun unffurf; toriad caboledig a llyfnder eu gorffeniad ac, yn bennaf oll, gan yr arwyddlun ar ffurf bwa dolennog islaw’r brig sy’n rhoi stamp ychwanegol i’r holl gynllun. Mae toriad yr arwyddlun yn gywir a medrus, ac yn bur debyg wedi’i dorri gan beiriant yn hytrach nag â llaw.

Portico to crib Stryd Cefnafes

Yn wir, gellir ystyried holl gyfanwaith y portico yn gynnyrch masgynhyrchu ac mae dosbarthiad eang y math hwn o bortico yn Nyffryn Ogwen yn cadarnhau’r awgrym. Cysylltir y portico bwaog yn bennaf â rhai o strydoedd y pentref a adeiladwyd yn chwech a saith degau’r bedwaredd ganrif ar bymtheg, megis Ffordd Carneddi, yr Allt Ucha yn Gerlan a Coetmor Mownt ym Methesda, ond cysylltir hwy hefyd â thai un talcen megis yn Nhyn Lôn, Hen Barc a Llwybr Main, gyda Heulfre yng Nghilfodan yr unig dŷ sengl. Gwelir un ychwanegiad at addurn porticos Ffordd Carneddi lle mae rhai yn arddangos cyfres o saethau ar grib y toeau. Mae’n debyg fod y porticos cymesur hyn felly yn gynnyrch y cyfnewidiau sylweddol a wnaethpwyd yn y Felin Gerrig ar ôl 1846, cyfnewidiau a roddodd derfyn bid sicr ar grefft y seiri meini annibynnol a fyddai wedi cynllunio’r porticos unigol cynnar.

Mae hanes y portico llechi yn codi nifer o gwestiynau na ellir eu hateb heb lawer mwy o ymchwil. Tybed a ystyrid y porticos cynnar yn symbolau o statws a chyrhaeddiad cymdeithasol yn ogystal â bod yn gysgod defnyddiol rhag y glaw a’r gwynt? Ac nid pawb a allai eu fforddio, bur debyg; bargod pren syml a gysgodai dai mewn strydoedd cynharach megis yn Nolgoch, Caerberllan a Braichmelyn. Mae’n debyg mai i bedwar degau a saith degau’r bedwaredd ganrif ar bymtheg y gellir priodoli cyfnod bri y portico llechi yn Nyffryn Ogwen, ond eto nid pob tŷ yn y rhesi lle’r oedd rhai a feddai ar y cyfleuster. Pam, er enghraifft, mai dau dŷ yn unig yn Nhyn Lon sydd â phortico. Beth tybed oedd yn cyfrif am yr amrywiaeth yn y porticos: prinder arian efallai; diffyg statws cymdeithasol, ynteu newid mewn ffasiwn? Gallasant oll fod yn rhesymau dilys. Erbyn degawd olaf y bedwaredd ganrif ar bymtheg nid oedd y portico llechi yn rhan o bensaernïaeth y strydoedd a adeiledid bryd hynny. Bargod cyfansawdd o hyd y rhes gyfan oedd yn Rhes Gordon er enghraifft, a bargod unigol a roddwyd i bob tŷ yn Ffordd Tanrhiw, ac ni chafodd Rhes Elfed na bargod na phortico.

Ar ychydig iawn o ymchwil y seiliwyd rhai o’r damcaniaethau a gyflwynwyd yn y nodyn hwn, a gallasai gwybodaeth fanylach am y cysylltiad rhwng portico a dyddiad adeiladu rhai o’r tai a restrwyd chwalu’n deilchion yr holl ddoethinebu! Da fyddai cael rhagor o wybodaeth a syniadau gan ein darllenwyr yn hyn o beth.

Gwybodaeth

Sara Oliver, Tregarth

Ieuan Wyn, Carneddi

Ffynonellau

Hughes, Hugh Derfel. 1866. Hynafiaethau Llandegai a Llanllechid. Bethesda.

Roberts, T. Theo. 1999. Y Felin Fawr (Chwarel y Penrhyn); ei hanes a’i rhamant. Dinbych.

Cwm Idwal

Llyn Ogwen a Nant y Benglog, Llyn Idwal a Chwm Clyd o gopa’r Garn

 

Adam Sedgwick, Athro Daeareg, Prifysgol Caergrawnt

Dychmygwch eich bod yn ymweld â Chwm Idwal yn 1831 ac yn gweld dyn ar gefn ceffyl a nifer o fechgyn ieuanc yn casglu darnau o greigiau er mwyn iddo wneud astudiaeth fanwl ohonynt a’u cofnodi’n ofalus.Y gŵr oedd Adam Sedgwick (1786-1873), athro daeareg ym mhrifysgol Caergrawnt a chlerigwr ordeiniedig yn yr Eglwys Anglicanaidd yn ôl arfer y cyfnod. Y bechgyn ieuanc oedd ei fyfyrwyr, ac yn eu plith roedd llanc hynod ddisglair o’r enw Charles Darwin. Ystyriwch hefyd y cyfnod. Ym mhen gogleddol Nant Ffrancon yr oedd Richard Pennant yn gosod seiliau’r chwyldro diwydiannol yn chwarel Cae Braich y Cafn, ac ym mhen deheuol y dyffryn yr oedd rhai o feddylwyr academaidd amlycaf chwyldro dysg yn gosod sylfaeni’r gwyddorau naturiol ym meysydd daeareg ac esblygiad biolegol. Ystyrir Sedgwick yn un o dadau sylfaenol gwyddor daeareg fodern. Ef, yn dilyn ei waith yng Nghwm Idwal, a sefydlodd ddosbarthiad creigiau’r cyfnod Cambriaidd, a phriodoli’r enw Lladin ar Gymru i gyfnod eu ffurfiant. Roedd hynny yn union fel y rhoddwyd enwau llwythau Brythonig Cymru, yr Ordoficiaid a’r Silwriaid, i’r cyfnodau daearegol a ddilynodd. Digon yw nodi mai dosbarthiad y systemau hyn sy’n sefydlu trefn olyniaeth daeareg yr holl fyd erbyn hyn.

Charles Darwin yn 1838 yn ŵr ifanc 30 oed; braslun gan yr arlunydd George Richmond

Yn dilyn ei ymweliad â Chwm Idwal cerddodd Darwin o Nant Ffrancon i’r Bermo gan sylwi ar dirwedd a daeareg Eryri. Ychydig wythnosau yn ddiweddarach ymunodd â mordaith wyddonol y Beagle i Ynysoedd y Galápagos. Ar y fordaith sylwodd ar arfordir pegwn eithaf De America a gweld yno rewlifoedd yn llenwi’r dyffrynnoedd hyd at lannau’r môr a sylweddoli fel y gallasai grym nerthol y rhew drawsnewid y tirlun yn ei gyfanrwydd i greu mynyddoedd, dyffrynnoedd, llynnoedd a nodweddion ffisegol tebyg i’r rhai a welodd ar ei daith drwy Eryri. Digon yw nodi i ymchwil Darwin yn Ynysoedd y Galápagos arwain at gyhoeddi ei gyfrol enwog The Origin of Species a drawsnewidiodd holl gredo’r byd academaidd am esblygiad yr hil ddynol, ond stori arall yw honno na thrafodwn yn y fan hon. Mae’n ddiddorol nodi, er hynny, nad oedd Sedgwick, fel clerigwr ordeiniedig, yn fodlon derbyn damcaniaeth chwyldroadol Darwin am esblygiad y ddynol ryw.

Pe byddai Sedgwick yn fyw heddiw fe fyddai wedi rhyfeddu o wybod am hanes datblygiad y cyfnod Cambriaidd y gwnaeth ef gymaint i’w ddiffinio. Yn y cyfnod Cambriaidd, oddeutu hanner biliwn o flynyddoedd yn ôl, yr oedd uwch-gyfandiroedd Pannotia a Gondwana yn hollti yn hemisffer y de ac yn graddol symud i gyfeiriad hemisffer y gogledd.

Cynllun o gyfandiroedd symudol Gondwana yn ystod cyfnod y Triasig, tua 190 miliwn o flynyddoedd yn ôl

Yr oedd Gondwana i dorri i fyny i ffurfio Laurentia, Baltica a Siberia. Nid oedd planhigion yn tyfu ar wyneb y cyfandiroedd hyn gyda’r canlyniad fod gwyntoedd cryfion a glaw yn golchi gwaddodion oddi ar y tir i’r moroedd bas a oedd yn cylchu’r cyfandiroedd cynnar. Yn y môr yr oedd bywyd newydd yn ffynnu ar ffurf treiliobeitau (arthropodau môr) a brachiopodau (anifeiliaid morol di-asgwrn cefn) ac yn arwain at greu amrywiaeth o ffurfiau amlgellog gwahanol. Ar ddechrau’r cyfnod Cambriaidd yr oedd cyfres o ynysoedd folcanig ar hyd ymyl ogleddol uwch gyfandir Gondwana ac yn raddol daeth y rhain at ei gilydd i ffurfio micro-gyfandir Afalonia. Mae rhan o’r micro-gyfandir hwn yn cyfateb i’r hyn sydd heddiw yn ffurfio gogledd a gorllewin Cymru. Yn y cyfnod Cambriaidd yr oedd y rhan hon yn ymsuddo i ffurfio basn morol dwfn a dderbyniai waddodion a olchwyd i mewn iddi dros gyfnod o tua 150 miliwn o flynyddoedd. Mewn cyfnodau pan oedd dyfroedd y basn yn ddwfn dyddodwyd haenau o laid a mwd. Cafodd y dyddodion hyn eu hechdynnu a’u trawsffurfio yn y cyfnod Ordoficaidd a ddilynodd i ffurfio llechfeini Cambriaidd Eryri. Yn yr un cyfnod yr oedd grymoedd tebyg yn ffurfio basnau morwrol ar ymylon micro-gyfandir Laurentia ac mewn amser yr oedd y rhain hefyd i arwain at greu haenau’r llechfeini Cambriaidd yng Ngogledd America.

Llun o arfordir Tierra del Fuego heddiw gyda thirwedd a rhewlifau tebyg i rai Nant Ffrancon 14 mil o flynyddoedd yn ôl

Dyma felly yn fras iawn y cefndir daearegol i sefydlu diwydiant llechi Gwynedd a thaleithiau Vermont ac Efrog Newydd yng Ngogledd America. A dyma bontio’r gagendor rhwng hanner biliwn o flynyddoedd yn ôl pan oedd creigiau Cambriaidd Cwm Idwal, Eryri a Gogledd America yn eistedd dros begwn y de, a chyfnod diweddar y bedwaredd ganrif ar bymtheg pan aeth ymfudwyr o Fethesda a Gwynedd i sefydlu’r diwydiant llechi yng Ngogledd America. Pe gwyddai Richard Pennant am olud llechi Vermont siawns na fyddai wedi ceisio eu datblygu i ychwanegu at fuddsoddiad ei deulu ym mhlanhigfeydd siwgr y Caribî. Ond yn ystod cyfnod ei olynwyr yn Chwarel y Penrhyn yn bennaf yr ymfudodd llech gloddwyr Dyffryn Ogwen i ddatblygu golud llechi ardaloedd gogledd ddwyrain yr Unol Daleithiau. Mae’n rhyfedd meddwl sut y gall un rhan o’r byd ymelwa o wasgfa economaidd rhan arall o’r byd, a thrwy hynny greu cysylltiad rhwng dwy gymdeithas mewn dau gyfandir pellennig. Byddai Sedgwick wedi rhyfeddu o ddeall hynny bid sicr!

Ffynonellau 

Roberts, Brinley. 1978. O’r Ddaear Gyntefig hyd y Presennol: y perspectif daearegol. Y Creu, Gol. R. Gareth Wyn Jones a J. Ll. W. Williams. Y Gwyddonydd, Cyfrol 16, Rhif2/3, 82-95.

James, Evan L. 1978. Y Cyfandiroedd Symudol. Y Creu. Gol. R. Gareth Wyn Jones a J. Ll. W. Williams. Y Gwyddonydd, Cyfrol 16, Rhif 2/3, 96-103.

Parc Cenedlaethol Eryri/Ymddiriedolaeth Genedlaethol/Cyfoeth Naturiol Cymru (dim dyddiad) Pamffled –Taith Darwin trwy Eryri.

Llyn Meurig

Diflannodd Llyn Meurig o dan domennydd rwbel Chwarel y Penrhyn bron i ddau gan mlynedd yn ôl ond o bryd i’w gilydd mae’n mynnu anfon ei ddyfroedd i orlifo’r ffordd ger y fynedfa i Fryn Meurig.

Ardal Llyn Meurig yn 1768 lle gwelir safle chwarel Cae Braich y Cafn (y Penrhyn yn ddiweddarach) ar y chwith eithaf; dyffryn Afon Galedffrwd yn y canol; ardal Cilgeraint a Thanysgrafell ar y dde eithaf. O fap Arolwg y Penrhyn 1768, Archif Penrhyn Ychwanegol 2944, drwy ganiatâd Archifau a Chasgliadau Arbennig Prifysgol Bangor.

Ar derfyn y ddeunawfed ganrif yr oedd ardal Llyn Meurig yn denu sylw arbennig oherwydd ei botensial diwydiannol mewn perthynas â datblygiad cynnar chwarel Cae Braich y Cafn. Ar y llethrau rhwng Hen Dyrpeg a Choed y Parc sefydlwyd nifer o dyddynnod, ac yn nyffryn y Galedffrwd uwchlaw Coed y Parc yr oedd clytwaith o gaeau bychan yn perthyn i bedwar tyddyn Cilgeraint. I’r de i gyfeiriad Llyn Meurig yr oedd pedwar tyddyn arall wedi’u sefydlu yn y Ddôl a Thŷ Du, a fferm fechan ym Mryn Llys. Mae enw un deiliad yn mynnu sylw arbennig sef William Williams. Ef oedd deiliad Tyddyn y Ddôl a oedd yn dyddyn o 14 acer, ac yr oedd hefyd yn rhan-ddeiliad pedwar rhandir arall gerllaw gan gynnwys rhandir mwyaf Cae Braich y Cafn a oedd yn 190 acer ei faint.

Yn 1765 arwyddwyd cytundeb rhwng stad y Penrhyn ac wyth deg o gloddwyr yn caniatáu iddynt godi llechi ar ffridd Cae Braich y Cafn. Mae enw William Williams y Ddôl yn ymddangos fel un o’r cloddwyr ac mae rhai o ddeiliaid eraill y tyddynnod a grybwyllwyd uchod hefyd ar restr y cloddwyr. Yn 1782 prynodd Richard Pennant brydlesau’r pedwar ugain cloddiwr am £2 yr un gan ddileu cytundeb gwreiddiol 1765. Galluogodd awdurdodi ei berchenogaeth ar y chwarel yn y modd hwn i Pennant ei throsi yn gyfundrefn gyflawn a oedd yn atebol i orchymyn un rheolwr. Y rheolwr hwnnw oedd William Williams, y polimath galluog o’r Tŷ Mawr yn Llandygái a chynllunydd cyntaf chwarel lechi integredig Cae Braich y Cafn. Dengys cynllun cyntaf y chwarel, sy’n dyddio o 1793,fod William Williams wedi ei datblygu yn gyfres o dyllau dyfnion i ddilyn prif hollt y graig tua’r gorllewin ac erbyn troad y ganrif yr oedd y gloddfa yn cyflogi hyd at dri chant o weithwyr. Y cwestiwn nad oes ateb pendant iddo ydyw ai William Williams y rheolwr, yw’r un dyn â’r llech gloddiwr cynnar yn chwarel Cae Braich y Cafn a oedd hefyd yn ddeiliad tyddyn y Ddôl?

Ychydig flynyddoedd yn ddiweddarach, ac yntau ar ymweliad i ryfeddu at chwarel Cae Braich y Cafn yng nghwmni Richard Pennant, awgrymodd Doctor Clever, Esgob Bangor ar y pryd, y dylai’r perchennog adeiladu eglwys er ‘ymgeledd gymwys’ i eneidiau’r gweithlu. Derbyniodd Pennant yr awgrym ac adeiladodd eglwys ar gwr y chwarel ger Llyn Meurig a’i galw yn eglwys Sant Anne yn enw ei wraig Anne Susannah. Mae’n bur debyg y cynlluniwyd yr eglwys gan Benjamin Wyatt a chyfeiriwyd ati gan Fenton fel adeilad a oedd yn cyfuno ‘simplicity with elegance’.

Manylyn o lechen gerfiedig 1836 sy’n dangos Eglwys Sant Anne ger Llyn Meurig mae’n debyg; delwedd o lyfr Llechi Cerfiedig Dyffryn Ogwen, Gwenno Caffell, 1983.

Credir bod darlun syml ohoni, a’r unig gofnod darluniadol, wedi’i gofnodi ar un o bentanau llechi cerfiedig Dyffryn Ogwen. Yng nghysgod y llyn a’r eglwys datblygodd cymuned wladaidd yn y blynyddoedd canlynol. Gellir amgyffred ei llwyddiant drwy graffu ar fap a gyhoeddwyd yn 1841 sy’n dangos lleoliad yr eglwys mewn perthynas â hyd at un ar bymtheg o dai a bythynnod. Yr oedd rhai o’r unedau hyn mewn rhesi bychan ac eraill yn wasgarog, ond yr oedd pob un wedi’i gysylltu â gardd neu lain o dir at eu defnydd.

Ardal Llyn Meurig yn 1841. Rhan o fap Penrhyn Ychwanegol PFA/6/166, drwy ganiatâd Archifau a Chasgliadau Arbennig Prifysgol Bangor.

Cyn pen ugain mlynedd wedi cyhoeddi’r map yr oedd cymdeithas wladaidd Llyn Meurig wedi’i dryllio yn llwyr wrth i domennydd rwbel chwarel y Penrhyn, behemoth y chwyldro diwydiannol, ei thraflyncu yn llwyr. Erbyn hynny nid hon oedd chwarel William Williams ond yn hytrach greadigaeth ei olynydd James Greenfield, ac yn sgil y datblygiad hwn y sefydlwyd pentref Bethesda. O bryd i’w gilydd er hynny, bydd Llyn Meurig yn deffro i dalu’r pwyth yn ôl am feiddio ei orchuddio gan domennydd un o chwareli llechi mwyaf y byd.

Ffynhonnell 

Jones, Dafydd Glyn. 1999. Un o Wŷr y Medra. Dinbych.